vGtO René zag de tentoonstelling van Jan Weissenbruch in het Teylersmuseum in Haarlem en dat was wonderlijk. Eerder die zondag in de morgen fietsend door een stil Amsterdam onder een strak blauwe ijskoude lucht was al even wonderlijk. De ervaring van dat wonderlijke komt misschien door het licht, het ‘Hollandse licht’, het geschilderde ‘Hollandse licht’, waar al zo veel over gezegd is.
Het gaat er ook om waar het licht op valt; bij Weissenbruch zijn dat bijna willekeurige uitsneden van het landschap, van de stad. Hij schildert de foto’s van Hans Aarsman met het oog van een technische camera. Nu komt dat pittoresk over maar in de tijd van Jan was dat niet zo, net zoals de foto’s van Hans niet pittoresk bedoeld zijn. De uitsneden zijn lukraak, er is eigenlijk niets bijzonders te zien en dat is juist zo hemels, onder die blauwe luchten met hier en daar en af toe witte wolken.
Kunstenaar/vriend Tonni van Sommeren maakt al een hele tijd (digitale) fotomontages/collages. En dat doet hij nu ook met ‘beeldjes’. vGtO kocht in tweehandswinkels alvast wat nieuw materiaal voor hem.
Een weekeinde België via Gent – museum Dr Guislain -, naar Oostende. Daar het Ensorhuis bezocht. En dan zie je dat de kunst van James Ensor gewoon zijn leven weergeeft. Wat afwijkend, vreemd, absurd, kronkelig en grotesk overkomt is gewoon voorhanden. Niet of nauwelijks verzonnen. Het is, ik wil niet zeggen het heerst, overal in België, in de taal, de architectuur, het café en last but not least in de kunst.
pianokruk James Ensor
Vorige week was vGtO-René op het atelier van Walter van der Cruijsen in Nijmegen. Hij maakt schilderijen met kleurbanen. Tijdens het maken plakt hij de banen af met schilderstape. Met medeweten van de kunstenaar nam ik strook mee en heb een deel daarvan boven de thermostaat geplakt.
Op zaterdag 27 en zondag 28 augustus vond CODE ROOD x Tranzitdisplay: MOVING IMAGES (onderdeel van Sonsbeek 2016) plaats, op de Buitenplaats Koningsweg in Arnhem.
Architectuur/sculptuur die beweegt. Beweegt in de zin van ‘niet stil staat’ maar ook in de zin van ‘ontroert’. In de houten kapel op het terrein bouwde vGtO een werk onder het motto ‘You saw me crying in the chapel’: een treurig hangend, gotisch kruisgewelf van softe steenstrips en verder vrij associërend op capella, manteltje, de knielende Elvis die zijn cape uitspreidt en vlinder, ‘kapel’ genoemd in het oud Nederlands.
foto CODE ROOD
Voor ‘Echo van de Tijd’ een kunst-cultuurhistorisch festival maakte vGtO (in juli) 7 kijkkasten.
De kastjes richten zich op de plaatsen waar eens gebouwen stonden op en rond het landgoed de Hemelse Berg in Oosterbeek.
In de kastjes verder verwijzingen naar gebeurtenissen en de geschiedenis. En het plezier om met kinderlijk eenvoudige middelen in een andere wereld te zijn.
Tijdens de werkzaamheden aan het bamboepaviljoen voor Sonsbeek’16: transACTION maakte de architect Eko Prawoto deze tekening van de fiets van vGtO-René.
Afgelopen 3 weken werkte vGtO-René mee aan de bouw van het bamboepaviljoen ontworpen door Eko Prawoto.
Het paviljoen van 8x8x8 meter is onderdeel van Sonsbeek’16: transACTION. Eko bracht naast vrouw en zoon uit Indonesië ook een eigen bouwploegje mee.
Echte, goede, lieve, harde ‘workers’.
Als voorschot op een filmscene maakten wij deze animatie. Voor Sonsbeek’16 filmde het Praagse collectief Tranzitdisplay in de maand mei op de Buitenplaats aan de Koningsweg in Arnhem. De scenes spelen zich af op de locaties van CODE ROOD. Onze locatie in augustus zal de kapel zijn; that is why you saw me crying.