gebakken aarde

Bij het ter aarde bestellen, bij het begraven is er de zorg voor het graf maar dat is niet noodzakelijk, je kunt het ook verwaarlozen. Het is buitenshuis, buiten en dat is fijn. Je kunt het bezoeken maar ook dat hoeft niet. De tegenhanger van het begraven is het cremeren. Bij verbranding lijkt het er op dat je van het lijk af wil. Na de crematie kun je de overblijvende as verstrooien en dan is het weg. Maar men kiest er ook voor de as te bewaren, in urnen. En dan? Je kunt de urn bijzetten op een of andere ‘gedenk’ plek –begraafplaats nota bene- of je neemt hem mee naar huis. En dan?
Mijn vriendin Willemien is onder meer kleikunstenares. Zij maakt potten en – wat zij noemt – herinnervazen waarin  (een gedeelte van) de as kan worden  bewaard. Van keramiek, van gebakken klei,
van gebakken aarde.
Zij maakt objecten die decoratief en tegelijk betekenisvol zijn. Dat is mooi. Het zijn een soort vazen, vazen voor aan de wand- die ook nog eens behangen, versierd kunnen worden met dierbare spullen: ex-voto-achtig. De vaas /urn trekt ook zonder dat, zonder bloemen de aandacht, is een object van aandacht.