Foto’s Rob Herstel ©

Dit is eigenlijk gewoon kunst, dacht ik. Of beter; dit is kunst, toen ik drie jongens zag die met behulp van een wip de lucht in werden geschoten en zag zweven. Aan het begin van de zomer ging ik naar het Cirque de la Liberté op wat heet ‘de stadsblokken’ in Arnhem. Ik hou niet van circus.
De voorstelling heette Bloes en was babyroze en babyblauw van kleur. Een aaneenschakeling – met een licht thema – van kolderiek, slapstick, muziek en acrobatiek. En dat op een droomlocatie, een overwoekerde industriehaven aan de overkant van Rijn. Het Cirque is totaaltheater dat je helemaal inpakt. Bij het zien van de act van de jongens zag ik de doelloze combinatie van durf en lichaamsbeheersing.  En ervoer ik levensgevaar, zinloosheid en bovenal vrijheid.